مجموعه ی طرب (3)

هنوز رابطه اش را نمیفهم

زنجیر را که پایدان بچرخد

و زیر گلویت کِزّه ی خون ، تا پهلویت زیر چرخهای  زنی

که نیمه شب دلستر استوایی دلش خواسته

داشتم از خانه ام به خانه می رفتم

و بافت ِ پوستی با استخوان تراشیده

روی خیابان بالا آوردم

دوچرخ ام را دوست داشتم

یاد ِ سرم بود که دستهایم را گره کنم

و دو قطعه گی سراسر ِ این حادثه پیدا بود